Celstraf van 7 jaar na seksueel misbruik minderjarigen

De rechtbank Den Haag heeft een 62-jarige man veroordeeld voor het stelselmatig seksueel misbruiken van vijf meisjes die destijds (jonge) tieners waren. Dit gebeurde in een periode van vijftien jaar, van 2007 tot 2022. De verdachte kende de slachtoffers vanuit zijn hoedanigheid als tennisleraar of basisschooldocent in Pijnacker. De rechtbank neemt het de verdachte kwalijk dat hij met zijn handelen de jeugd van de slachtoffers tot een donkere periode van angst en eenzaamheid heeft gemaakt. Voor het misbruik van een zesde slachtoffer is onvoldoende bewijs. Hij krijgt een celstraf van 7 jaar opgelegd.

Het seksueel misbruik bestond in alle gevallen uit het betasten van de lichamen van de slachtoffers, waaronder billen, borsten en/of schaamstreek. Bij één slachtoffer bestond het misbruik ook uit het seksueel binnendringen met vingers tussen de schaamlippen. Voor sommige meisjes geldt dat het misbruik eenmalig was, voor anderen geldt dat dit tientallen keren is gebeurd. Daarnaast heeft de verdachte een grote hoeveelheid kinderpornografie in bezit gehad, die hij gedurende een periode van 2006 tot 2023 vrijwel dagelijks downloadde.

Uit de slachtofferverklaring van een van de slachtoffers die zij tijdens de zitting heeft afgelegd, blijkt dat het misbruik enorme impact op haar heeft gehad en dat zij nog altijd kampt met de gevolgen daarvan. Zij is gestopt met werken en zij kan geen tennisbaan of tennissport meer zien, terwijl dit haar passie was. Ook de impact op twee andere slachtoffers is groot. Uit de slachtofferverklaring van een van hen bleek dat ook zij kampt met psychische klachten en slaap- en concentratieproblemen. Uit de slachtofferverklaring van een ander slachtoffer bleek zij zo bang was voor de verdachte dat zij in groep acht van klas is gewisseld. Zij heeft er enorm onder geleden dat zij destijds niet werd geloofd. 

De rechtbank oordeelt dat de verdachte moet hebben geweten van de verstrekkende gevolgen van zijn handelen voor de kinderen en hun familie, gelet op zijn jarenlange professionele ervaring als leraar. Dit heeft hem er echter niet van weerhouden zijn eigen seksuele lusten op de slachtoffers te projecteren. Hij heeft hun lichamelijke integriteit geschonden. Dit neemt de rechtbank de verdachte des te meer kwalijk, omdat hij gedurende de jaren meermalen erop is aangesproken dat zijn fysieke omgang met leerlingen ongepast was en hij al jarenlang op de hoogte was van zijn pedofiele gevoelens. Toch heeft hij er niet voor gekozen om zijn gedrag te veranderen en bleef hij werkzaam als basisschool- en tennisleraar.

Uit de rapporten van de psycholoog en de psychiater blijkt dat de verdachte ten tijde van het plegen leed aan een pedofiele stoornis, die deels de gedragskeuzes en gedragingen beïnvloedde. Hij had geen volledige controle over zijn gedragingen, ondanks dat hij wist dat zijn gedrag strafbaar was. De rechtbank rekent de feiten in verminderde mate aan hem toe. De rechtbank ziet echter geen reden om de op te leggen straf aanzienlijk te matigen omdat de verdachte heeft nagelaten zich te laten behandelen voor zijn stoornis.

Naast een gevangenisstraf, legt de rechtbank de verdachte ook een zogenoemde gedragsbeïnvloedende en vrijheidsbeperkende maatregel op. Door deze maatregel komt de verdachte na zijn detentie langdurig onder toezicht te staan. Daarnaast krijgt hij een verbod om voor twaalf jaar een beroep uit te oefenen als leraar, begeleider, trainer, coach, of welk beroep dan ook waarin hij in contact komt met minderjarigen. Ook mag hij gedurende lange tijd geen contact opnemen met de slachtoffers en moet hij vier slachtoffers schadevergoedingen betalen variërend 1.500 euro tot 20.000 euro. 

Slachtofferadvocaat Sébas Diekstra, die vijf van de slachtoffers vertegenwoordigt, zegt – in antwoord op vragen van de media – dat zij ‘kunnen leven met de opgelegde straf’. ,,Zoals cliënten eerder al hadden laten weten, kan geen straf het leed en de schade die is aangericht ooit echt ongedaan maken, maar dit oordeel van de rechtbank geeft wel het gevoel dat er recht is gedaan aan wat hen is overkomen.’’

Bron: Rechtspraak/DVDL